Конструктор интерактивных заданий BoxApps

 

Конструктор интерактивных заданий BoxApps

С.А. Кудрявцева, И.Л. Харевич

       Для создания интерактивных упражнений существует большое количество интернет-­ресурсов. Каждый из них может быть интересен и полезен для педагога. С помощью одного сервиса можно быстро и качественно подготовить викторину, другой сервис поможет составить кроссворды.

   Однако каждому педагогу хотелось бы иметь под рукой такой инструмент для создания  дидактических материалов, который мог бы помочь в любой ситуации. И такой инструмент существует. Это конструктор интерактивных заданий BoxApps. Сервис основан на работе с шаблонами (заготовками) для создания дидактических заданий и поможет учителю создать наиболее комфортные условия для обучения, взаимодействия и саморазвития учащихся.

      Конструктор интерактивных заданий BoxApps (www.boxapps.adu.by) разработан Национальным институтом образования совместно с Центром информатизации и инновационных разработок Белорусского государственного университета информатики и радиоэлектроники. 

  Основная идея данного ресурса заключается в том, что учащиеся с помощью заданий, подготовленных в BoxApps, в игровой форме могут проверить и закрепить свои знания, что будет способствовать формированию их познавательного интереса к определённому учебному предмету.        Сервис позволяет разрабатывать интерактивные задания с использованием шаблонов; сохранять и редактировать их; публиковать задания в сети Интернет с целью доступа к ним другим учащимся,
делиться ссылками, встраивать задания в блог или сайт. BoxApps содержит базу разработанных интерактивных заданий по некоторым учебным предметам, которая будет постоянно пополняться.
BoxApps позволяет создавать интерактивные упражнения с возможностью проверки знаний и умений учащихся по 12 шаблонам: «Сортировка», «Найти пару», «Расстановка по порядку», «Соответствие на картинке», «Соответствие на картинке c метками», «Ввод текста», «Тест с текстом», «Тест с мультимедиа», «Лента времени», «Кроссворд», «Заполнить пропуски», «Поиск слов», «Галерея», «Презентация», «Интерактивная карта», «Устный опрос», «Набор заданий», «Папка с вкладками» (рис.1.).

Рисунок 1. — Шаблоны для создания интерактивных заданий с возможностью проверки

   Создать задание, в котором компактно объединён визуальный материал для демонстрации учителем во время проведения учебных занятий или для использования учащимися при выполнении домашнего задания, позволят шаблоны «Галерея», «Презентация», «Интерактивная карта» и «Устный опрос» (рисунок 2). 

Рисунок 2. — Шаблоны для создания интерактивных заданий с возможностью демонстрации

   Сгруппировать интерактивные упражнения по теме можно при помощи шаблонов «Набор заданий», «Папка с вкладками» (рисунок 3).

Рисунок 3. — Шаблоны для создания интерактивных заданий с возможностью группирования

заданий

    Например, набор заданий «Путешествие по Беларуси» (https://boxapps.adu.by/public/
game/1241) состоит из 7 заданий, связанных со знаменательными датами Беларуси 2023
года, и включает в себя вопросы по истории, географии, культуре, экономике Беларуси, белорусскому языку и литературе (рисунок 4).

 

Рисунок 4. — Пример группировки заданий

Полный текст статьи можно прочитать в журнале "Веснік адукацыі", № 9 за 2023 год.

Инструменты для цифровизации образовательной деятельности

 Инструменты для цифровизации образовательной деятельности

Педагогическое колесо Алана Каррингтона на русском языке, с возможностью кликать по иконкам

 Белолобова А. А. Развитие информационно-комуникационных компетенций будущих экономистов в условиях электронного и смешанного обучения //Информационное общество. – 2022 – №. 4 – С. 9-25.Скачать

 

Медыяграматнасць на ўроках гісторыі і грамадазнаўства: дапаможнік для настаўнікаў

Дапаможнік уяўляе сабой зборнік артыкулаў, прысвечаных метадычным  і практычным аспектам медыяадукацыі і фарміравання медыяграматнасці вучняў у працэсе навучання гісторыі і грамадазнаўству. Кніга разлічана на настаўніц і настаўнікаў гісторыі і грамадазнаўства, якія імкнуцца разнастаіць свае заняткі, зрабіць іх больш цікавымі для вучняў, паспяхова фарміраваць не толькі прадметныя, але і метапрадметныя кампетэнцыі, у тым ліку медыяграматнасць.

Медыяадукацыя на ўроках гісторыі і грамадазнаўства: дапаможнік для настаўнікаў / А.Палейка, С.Кудраўцава, Г.Давідоўская, Н.Кушнер [і інш.]; пад рэд. Н.В. Кушнер. — Мінск, 2020. — 252 с.

Прадстаўлены зборнік артыкулаў з’яўляецца лагічным працягам серыі выданняў для педагогаў, прысвечаных медыяадукацыі. У мінулыя гады ўжо выйшлі такія выданні, як:

 • Медыяадукацыя ў школе: фарміраванне медыяграматнасці вучняў: дапаможнік для настаўнікаў / М.І. Запрудскі, А.А. Палейка, А.У. Радзевіч, Т.П. Мацкевіч і інш.; пад рэд. М.І. Запрудскага (Мінск, 2016);

• Палейка А.А. Медыятэксты ў навучанні гісторыі і грамадазнаўству: дапаможнік для настаўнікаў (Мінск, 2018);

• МEDIAадукацыя: міжнародны досвед, практыка, перспектывы. Матэрыялы Міжнароднай інтэрнэт-канферэнцыі (г. Мiнск, 14 кастрычніка 2019 года) / Дзяржаўная ўстанова адукацыі “Акадэмія паслядыпломнай адукацыі” (Мінск, 2020).

На старонках дадзенага дапаможніка сабраны шэраг публікацый па медыяадукацыі, якія на працягу апошніх гадоў былі прадстаўлены на адукацыйным партале nastaunik.info, старонках навукова-метадычных часопісаў (“Беларускі гістарычны часопіс”, “Гісторыя і грамадазнаўства”). Іх аўтары — настаўнікі гісторыі і грамадазнаўства — дзеляцца практычным досведам метадычнай работы на ўроках (праца з візуальнымі выявамі — карцінамі, плакатамі, паштоўкамі, карыкатурамі і коміксамі; аўдыёвізуальнымі крыніцамі — трэйлерамі да фільмаў, вытрымкамі з кінафільмаў, анімацыйнымі фільмамі; стварэнне ўласных медыяпрадуктаў — допісаў у сацыяльных сетках, ментальных карт і г.д.). Становіцца відавочна, што за апошнія гады беларуская настаўніцкая супольнасць значна прасунулася наперад у справе авалодання тэхнікамі медыяадукацыі і ўкаранення іх у практычную штодзённую дзейнасць на занятках.

У першай частцы — “Тэорыя і методыка медыяадукацыі на ўроках гісторыі і грамадазнаўства” — прадстаўлены досвед беларускіх і чэшскіх настаўнікаў адносна выкарыстання розных медыятэкстаў і прыёмаў працы з імі на занятках. Аўтары абралі розныя падыходы да прадстаўлення свайго вопыту: гэта можа быць аповед пра ўласны досвед выкарыстання розных формаў працы з вучнямі альбо прыклады выкарыс-тання аднаго тыпу метадычных сродкаў (напрыклад, вэб-сэрвісаў) ці медыятэкстаў (карцін, коміксаў, анімацыйных фільмаў і г.д.) пры вывучэнні розных тэм.

Другая частка — “Медыяадукацыйныя распрацоўкі ўрокаў па гісторыі і грамадазнаўстве” — уключае артыкулы, прысвечаныя выкарыстанню медыятэкстаў і фарміраванню медыяграматнасці вучняў пры вывучэнні канкрэтных тэм з розных класаў па гісторыі і грамадазнаўстве. Разнастайнасць досведу настаўнікаў пры рабоце ў галіне медыяадукацыі паказвае, наколькі неабдымным і невычэрпным з’яўляецца гэты кірунак развіцця адукацыі.

Такім чынам, калі ў артыкулах першай часткі мы часцей сустракаем прыклады выкарыстання таго ці іншага тыпу навучальных сродкаў у розных тэмах, то ў артыкулах другой часткі наадварот — прыклады выкарыстання розных сродкаў пры вывучэнні адной тэмы.

Спадзяемся, што гэты вопыт будзе карысным для калег у працэсе ўдасканальвання працы па фарміраванні медыяграматнасці (сваёй асабістай і сваіх навучэнцаў) і ўкараненні практык медыяадукацыі ў навучальны працэс на ўроках гісторыі і грамадазнаўства.

Плённае супрацоўніцтва з педагогамі іншых краін і абмен досведам падчас адукацыйных візітаў і ў сеткавай камунікацыі паспрыялі інтэграцыі найлепшага замежнага досведу медыяадукацыі ў беларускую школу. На стварэнне дапаможніка вельмі паўплывалі спрыяльныя ўмовы для абмеркавання медыяадукацыйнай праблематыкі і высокі ўзровень прафесійнай камунікацыі ў сеткавых настаўніцкіх суполках Медыяадукатар  і Web Κλειώ гісторыя і грамадазнаўства ў Facebook.

Медыяграматнасць на ўроках гісторыі і грамадазнаўства

Матэрыялы Міжнароднай канферэнцыі «МEDIAадукацыя: міжнародны досвед, практыка, перспектывы»

 Матэрыялы Міжнароднай канферэнцыі «МEDIAадукацыя: міжнародны досвед, практыка, перспектывы» (г. Мiнск, 14 кастрычніка 2019 года)

У зборнік «МEDIAадукацыя: міжнародны досвед, практыка, перспектывы» увашлі больш за 70 артыкулаў, прысвечаных развіццю ў вучняў і дарослых медыяграматнасці як ключавой кампетэнцыі XXI стагоддзя.

Рэкамендуецца прафесарска-выкладчыцкаму складу i метадыстам устаноў дадатковай адукацыі дарослых i вышэйшай адукацыі, кіраўнікам i спецыялістам упраўленняў (аддзелаў) па адукацыі, кіраўнікам i педагагічным работнікам ўстаноў адукацыі, навуковым супрацоўнікам, аспірантам, магістрантам, прадстаўнікам грамадскіх арганізацый, медыяадукатарам, журналістам.

Памяткі па стварэнню і аналізе коміксаў

 ПАМЯТКІ ПА СТВАРЭННЮ І АНАЛІЗЕ КОМІКСАЎ

Памятка па стварэнні комікса ў групе

1. Шляхам калектыўнага абмеркавання выберыце тэму (калі тэму не прапанаваў настаўнік). Выкарыстоўвайце для гэтага веды з пройдзенага вамі матэрыялу. Праглядзіце яшчэ раз старонкі падручніка. Не спяшаецеся. Ад выбару тэмы залежыць далейшы ход і поспех вашай работы.

2. Прадумайце сюжэт. Сюжэт павінен быць не толькі цікавым, але і прадастаўляць вам магчымасць праявіць сваю ўласную творчасць і фантазію. Калі ёсць магчымасць выкарыстоўвайце дадатковую літаратуру.

3. Размяркуеце абавязкі паміж членамі вашай групы. Улічвайце інтарэсы і схільнасці кожнага члена вашай групы. Размеркаванне роляў павінна быць добраахвотным:

а) аўтар – чалавек, які будзе распрацоўваць развіццё сюжэту і дзеянні герояў коміксу. Аўтар павінен глыбока ведаць гістарычны матэрыял. Аўтар павінен сачыць за адпаведнасцю сюжэту гістарычным фактам;

б) мастак – член групы, які ўсю гісторыю вымалёўвае на паперы без колеру. На яго ўскладаецца абавязак абмаляваць герояў і гістарычную сітуацыю, максімальна набліжаную да рэальнасці;

у) каларыст – член групы, які размалюе комікс. Ён павінен быць асцярожным у падборы колеру, бо кожны колер у пэўную гістарычную эпоху меў сваё асаблівае значэнне.

г) летэрэр – член групы, які зробіць тэкставыя надпісы. Ва ўсіх коміксах надпісы выконваюцца ўручную.

4. Сплануйце сваю працу. Выразна прытрымлівайцеся плана. Не забывайце, што поспех групы залежыць ад працы кожнага члена групы.

5. Пасля стварэння коміксу падрыхтуйцеся да прэзентацыі сваёй працы перад класам. Дайце магчымасць кожнаму члену групы выступіць перад аднакласнікамі і распавесці аб сваёй працы.

 

Памятка “Як стварыць комікс”

1. Прачытай неабходную інфармацыю для стварэння комікса.

2. Выдзелі галоўныя факты, якія неабходна адлюстраваць у коміксе, прадумай сюжэт.

3. Падумай, якія лагічныя сувязі паміж галоўнымі фактамі можна адлюстраваць у коміксе.

4. Вызначы, хто будзе галоўным персанажам у коміксе, а хто другарадным.

5. Папярэдне намалюй герояў комікса (выгляд, постаць, вопратка, міміка, жэсты). Прыдумай дыялогі паміж імі, або думкі гэтых герояў. Таксама намалюй адпаведныя прадметы, якія неабходна адлюстраваць у коміксе.

6. Размяркуй аркуш на часткі адпаведна сюжэту.

7. Адлюструй у кожнай частцы аркуша адзін галоўны факт і яго дзеючых асоб так, каб ён быў лагічна звязаны з папярэднім і наступным фактамі.

8. Стварыўшы комікс, паглядзі, ці ўсё ў цябе атрымалася, пры неабходнасці ўнясі адпаведныя карэкціроўкі.

 

Памятка “Схема аналізу комікса”

1. Апішыце вобразы, персанажаў.

2. Ці пазналі вы персанажаў? Чаму вы так думаеце? Калі гэта рэальныя фігуры, – назавіце іх і ролю, якую яны адыгрывалі на той час і ў тых падзеях. Пацвердзіце свае высновы спасылкамі на дэталі малюнка (асаблівасці знешнасці, адзенне, жэсты, прадметы, сімволіка і інш.).

3. Якой падзеі прысвечаны комікс?

4. Якія гістарычныя факты (падзеі, з’явы, працэсы) адлюстраваны ў дадзеным коміксе?

5. Вызначыце, якія сімвалы выкарыстаў мастак? Чаму ён да іх звярнуўся?

6. Якое стаўленне да персанажаў – станоўчае ці адмоўнае – выяўляе комікс?

7. Як інтэрпрэтуе комікс персанажаў? Ці згодныя вы з ім?

8. Што вы ведаеце з іншых крыніц пра падзеі, якім прысвечаны комікс? Як вашае веданне суадносіцца з тым, пра што вы даведаліся дзякуючы коміксу?

Таццяна Шумель,

дзяржаўная ўстанова адукацыі 

“Гарадоцкі навучальна-педагагічны комплекс 

дзіцячы сад-базавая школа Маладзечанскага раёна”

 

Комікс як сродак фарміравання медыяінфармацыйнай пісьменнасці ў навучанні гісторыі

Таццяна Шумель,

дзяржаўная ўстанова адукацыі “Гарадоцкі

навучальна-педагагічны комплекс дзіцячы сад-базавая школа Маладзечанскага раёна”

Ці  вам знаёмыя капітан Холад, прафесар Зум, а Супермэн, Бэтмен, Марвел, Чалавек-павук і іншыя яркія прадстаўнікі ўражлівага сонму супергерояў? (Адказы.) Так, гаворка пойдзе пра коміксы!

Гэты від графічнага мастацтва дазваляе лёгка зрабіць урок цікавым і запамінальным.

Існуе шмат азначэнняў коміксу, аднак усе яны ў цэлым зводзяцца да таго, што комікс уяўляе сабой серыю малюнкаў, у якой распавядаецца якая-небудзь гісторыя. У сучаснай педагогіцы таксама выкарыстоўваецца тэрмін графічная навэла (graphic novel).

Цэлыя пакаленні людзей па ўсім свеце выраслі на коміксах. І да нашых дзён гэты від творчасці застаецца запатрабаваным і любімым сярод дарослых і дзяцей. Аб неверагоднай папулярнасці коміксаў сведчыць і той факт, што самыя гучныя кінапрэм’еры апошніх гадоў так ці інакш звязаныя з легендарнымі кнігамі коміксаў.

Большасць людзей коміксы як сур’ёзную літаратуру не ўспрымаюць. Лічаць, што чытанне коміксаў – гэта занятак забаўляльнага характару, і ніякай пазнавальнай або навучальнай функцыі ён не нясе.

Аднак навукоўцы даказалі, дзеці значна лепш успрымаюць і запамінаюць інфармацыю, атрыманую з малюнка, а не са звычайнага тэксту. Сучасны працэс візуалізацыі інфармацыі змяняе характар яе ўспрымання чалавекам, асабліва падлеткам. Яны лепш засвойваюць візуальную інфармацыю, чым вербальную. Нават даросламу чалавеку сабраць нешта па інструкцыі лягчэй, калі яна суправаджаецца малюнкамі. Такім чынам, малюнкі спрыяюць запамінанню тэксту. Дык чаму б не скарыстацца менавіта гэтай “карыснасцю” коміксу?

Вучню ў яго адукацыйнай дзейнасці патрабуецца вывучыць вялікую колькасць інфармацыі, тэксту, правілаў і інш. Вядома, перавесці ўсе падручнікі ў фармат коміксу не выйсце, але для замацавання пройдзенага або асабліва праблемнага матэрыялу, адлюстраваць яго ў коміксе магчыма. Таксама, коміксы спрыяюць развіццю візуальнага мыслення навучэнцаў.

Коміксы павышаюць матывацыю да вучэння, яны здольныя прыкаваць наш погляд і прымусіць прачытаць рэплікі герояў. Чытаць коміксы значна лягчэй і цікавей, чым доўгія тэксты. Чытанне і разуменне кароткіх коміксаў можа ўсяліць упэўненасць у сваіх здольнасцях, якая часам так неабходная ў працэсе навучання!

Вясёлыя карцінкі забяспечваюць візуальную падтрымку навучанню і, самае галоўнае, дазваляюць зняць напружанне, заціск, які ўзнікае пры вывучэнні незнаёмага матэрыялу. Успомніце, ці добра вы разумееце і запамінаеце інфармацыю, калі напалоханыя і напружаныя? Коміксы настройваюць на жартаўлівы лад, дазваляюць расслабіцца і наш мозг зноў здольны ўспрымаць інфармацыю.

Але ёсць у коміксаў і свае мінусы. Вучыцца на адных коміксах немагчыма, бо чытанне нельга абмяжоўваць толькі маляўнічымі малюнкамі, інакш мы рызыкуем зусім адвыкнуць ад больш аб’ёмных тэкстаў і кніг. Малюнкі не павінны адцягваць ад чытання. Акрамя таго, пры чытанні коміксаў могуць узнікнуць складанасці з разуменнем гумару, бо тое, што лічыцца смешным у адной краіне, можа такім не лічыцца ў іншай.

Разгледзім некалькі класіфікацый коміксаў. Н. В. Чарнова і Н. М. Макарава[1] вылучаюць наступныя віды гістарычных коміксаў:

- безтэкставыя коміксы;

- коміксы на маналагічныя сюжэты;

- дыялагічныя коміксы.

Яшчэ з адной класіфікацыяй я сустрэлася ў работах Г.Э. Давідоўскай[2]:

- коміксы-пародыі на гістарычнае мінулае;

- прыгодніцкія коміксы на фоне гістарычных падзей;

- рэальна-гістарычныя коміксы;

- коміксы аўтабіяграфіі.

Але шмат працуючы з коміксамі, я склала сваю класіфікацыю выкарыстання коміксаў на ўроках:

коміксы, якія выкарыстоўваюцца на арыентацыйна-матывацыйным этапе;

вывучэнне міфаў, легенд, крылатых выразаў;

вывучэнне гістарычных паняццяў, тэрмінаў;

вывучэнне біяграфій гістарычных дзеячаў, мастакоў, пісьменнікаў, навукоўцаў і інш.;

складанне і агучванне інтэрв’ю;

вывучэнне гістарычных дакументаў;

на ўроках абагульнення;

для выніковага паўтарэння вывучанага матэрыялу па тэме, раздзеле;

для ўстанаўлення правільнага ходу гістарычных падзей;

праверка дамашняга задання, этап першаснага замацавання ведаў;

праца ў групах;

састаўленне комікс-канспекта.

На ўроках можна выкарыстоўваць як гатовыя коміксы, так і вучыць школьнікаў ствараць свае (групай або індывідуальна). Стварэнне коміксу, з аднаго боку, гэта цікавае заданне для саміх навучэнцаў. Пры гэтым не абавязкова ўмець маляваць. Можна зрабіць комікс-калаж або выкарыстоўваць сучасныя камп’ютарныя праграмы.

Выкарыстоўваць коміксы можна ў розных варыяцыях і на розных этапах урока. Разглзедзім варыянты майго выкарыстання коміксаў на ўроках гісторыі[3]:

1. Коміксы, якія выкарыстоўваюцца на арыентацыйна-матывацыйным этапе.

З мэтай зацікавіць, прыцягнуць увагу навучэнцаў да новай тэмы на арганізацыйна-матывацыйным этапе можна выкарыстаць папярэдне створаны комікс. Да прыкладу, падчас вывучэння тэмы “Легендарны пачатак Рыма” (§ 17 вучэбнага дапаможніка, сусветная гісторыя, V клас) вучням дэманструецца комікс на якім часткова адлюстравана легенда аб заснаванні Рыма. Ім прапаноўваецца разгледзець комікс і адказаць на пытанні да яго. Заслухаўшы адказы, настаўнік не гаворыць, ці ёсць сярод іх правільныя. Пасля вывучэння новай тэмы ў канцы ўрока вучні вяртаюцца да комікса і настаўнік расказвае легенду аб заснаванні Рыма. Такім чынам, вучні атрымоўваюць адказы на пытанні, якіх не ведалі на пачатку ўрока.

К изучению вопроса о возникновении религии и значении анимизма ( 10 класс, всемирная история)

 

К изучению вопроса о возникновении религии и значении анимизма

(§ 2 «Первобытная история человечества», пункт «Появление религии и искусства»[1])

При изучении вопроса о возникновении религии в 10 классе авторами учебного пособия по всемирной истории предлагается схема «Ранние формы религии» (с. 20 учебного пособия), которая представляет анимизм как обобщающую форму древнего религиозного сознания, неразрывно связанную с вторичными формами. Для того, чтобы учителю было проще объяснить учащимся вопросы возникновения религии, предлагается данный материал.

Когда речь идет о понимании традиционных, ранних, «первобытных» форм религии в постсоветской системе школьного, и не только школьного образования часто еще используется старая схема, когда всеобщими, важнейшими и равнозначными формами древнейшей религии называют анимизм, тотемизм и фетишизм.